Ik heb nog nooit zoveel uren geslapen als in dit weekend. Dat weekje met onzekerheid heeft er toch wel ingehakt, en alle stress is nu weer een beetje weggeslapen, het meeste, nog niet alles. Zelfs al heb ik nu voorlopig weer een baan, baal ik toch als een stekker. Nu wil ik niet al te ondankbaar lijken, maar ik zal mijn kollega?s missen, en ik weet dat ik op een erg saaie afdeling terechtkom, een afdeling waar ik eigenlijk niet pas. Maar ja it pays the rent, en voorlopig moet het maar even.
Een ander ding waar ik van baal is mijn afgelaste reis naar Mexico, er is geen plek meer op de reis en ik moet een andere reis zoeken. Het probleem is dat ik zonder reisgenoot niet zo ver durf te vliegen. Morgen nog een allerlaatste keer proberen om Baobab ervan te overtuigen dat ik gewoon meemoet met die reis.