Op mijn nieuwe afdeling worden er zogenaamde meiden-avonden georganiseerd. Dat zijn avonden waar alleen de vrouwlijke kollega?s bij elkaar komen, om eens even lekker te socializen.
Er wordt dan wijn gedronken, en kaas gegeten, en gekwaakt over los en vast. Er is ook altijd een aktiviteit die samen gedaan wordt. Deze keer is dat een bezoek in een kledingzaak (van een bekende handbalspeelster in DK) en kledingruil (ruim op in je kledingkast en ruil die kleding tegen dat van anderen).
Het idee is wel leuk hoor, maar ik hou niet van wijn, al helemaal niet van kledingzaken en de kleding die ik eventueel zou willen ruilen is 100% zeker niet iets wat de anderen zouden willen hebben. De kleding waar de anderen mee komen is ook 100% zeker niet iets waar ik ooit in zou willen lopen.
Hoe vertel ik ze op een goede manier, dat het niet mijn style is, dat ik liever met mijn mannelijke kollega?s over computers praat dan kwaken over mode en kleding, dat ik bijna niks ergers kan bedenken dan kledingruil, en dat ik dus niet mee wil doen. En dan zonder al te a-sociaal over te komen.
Kun jij dan niet precies op die avond iets organiseren met je mannelijke collega?s? Dan zeg je dat je er niet bij stil hebt gestaan.
Gewoon gaan. Het is natuurlijk vreselijk maar aan het eind van de avond weet je nog meer waarom je liever over computers kwaakt en waarom jouw interesses voor jou zo veel leuker zijn! Je moet het gewoon gebruiken als een positieve zelfkastijding waar je niet om gevraagd hebt. En er zijn dingen die erger zijn. Ik praat graag over ezels( die echte met lange oren) en over dieren en hun voeding en opvoeding, stel je voor dat je daar een avond mee moet doorbrengen!