Eerst dacht ik, ik ga niet eens een kaartje kopen. Ik vond zijn laatste cd zo traag en zo weemoedig dat ik een beetje teleurgesteld was, na 2 sprankelende vorige cd?s. Maar tot nu toe had ik al zijn concerten gezien in ?rhus (3) en het voelde een beetje als verraad om nu dan niet te gaan, terwijl ie notabene bij mij om de hoek speelde.
Maar ik had echt geen zin. Dat werd er niet beter op toen muziekblad Gaffa mijn twijfel bevestigde, zij schreven in de recentie van zijn openingsconcert dat ie dit jaar gaf, dat de stemming rustig was, rustige liedjes, weemoedige liedjes, een soms ik-val-in-slaap liedjes. De setlist van het concert had de meest rustige liedjes verzameld van alle 3 zijn cd?s. Ja dag, daar heb ik dus helemaal geen zin in, helemaal niet omdat een concert met Tobias altijd een groot feest was.
2 dagen voor het concert kocht ik toch een kaartje, ik kon hem toch niet zo in de steek laten. Gisteren had ik tot 20 minuten voor het concert toch nog het plan om thuis te blijven. Toen veranderde ik het hangen op de bank in daad, trok mijn schoenen aan en liep de paar honderd meter naar Voxhall. Het concert begon. Het was tam en langzaam en ik viel bijna in slaap, de eerste helft. Na de pauze kwam de grote omwenteling, de setlist was aangepast ! Zijn meest feestelijke nummers met fantastische teksten, zijn merkwaardige raptekster, de lading aan gekke instrumenten, gespring op het podium, gitaarsolo?s het kwam allemaal terug, en deed mij de saaie 1e helft snel vergeten. Zo ken ik je weer Tobias Trier. Het was het kaartje meer dan waard, de volgende keer kom ik weer. (Dit was overigens het laatste preoorperatie concert).