Skuffet !

Als je 12 films per jaar ziet kom je mee in het biozonen vip klupje. Dat geeft een paar ?re korting op popcorn, maar beter is dat je ook de kans krijgt om films te zien voordat ze premiere hebben, vaak tegen goedkope tarieven. Vaak worden de films dan geintroduceert door de instrukteur (als het een deense film betreft) of door andere bekende personen die iets over het onderwerp van de film weten en vertellen. Zo zag ik Big Fish al op 25 februari, terwijl ie nog steeds niet in de bioscoop draait.

Vandaag zou ik ook naar zo?n sneak preview, om 15.30. Een deense film dit keer. Ik was al vroeg in de stad, ging extra lekker snoepjes halen bij Sukkerstokken, en was meer dan een half uur van te voren in de bioscoop om het kaartje te halen. Daar veronstschuldigde de kaartjesverkoopster zich dat het wat lang duurde, ze hadden net een nieuw computersysteem. Ik had tijd genoeg dus zei dat ze voor mij niet hoefde te haasten. Ik kreeg het kaartje, en ging nog even shoppen. De film zou pas een uur later beginnen.

Ik at een broodje, en slenterde terug na de bioscoop. Het was er nog rustig viel me op. Ik haalde de obligatorische automaatcola (die smaakt wat mij betreft een stuk beter dan coca cola uit een fles)  in een beker, rekende af en ik ging het laatste kwartier voor de film nog even een filmblaadje door bladeren.  Snoepjes, cola en bioscoopkaartje ik was er helemaal klaar voor.

Ineens zag ik het cola afreken meisje op me af komen:
“Stond er geen Palads op jouw bioscoopkaartje ? “
Palads is de bioscoop waar ik niet was, ik was in Biocity.
“Uhhh, nu je het zegt – ja ! “
“Die film gaat hier helemaal niet ! Je moet in Palads zijn. Hoe laat gaat ie ?”
“15:30”

Het was 15:20 en Palads ligt 20 minuten fietsen, bergop ook nog, van Biocity. Dat ging ik dus niet meer halen.

“Wanneer heb je dat kaartje gekocht ?”
“Hier net, een uurtje geleden”
“En mijn kollega heeft je niet verteld dat je in de andere bioscoop moet zijn ?”
“Nee” –  anders stond ik hier niet met mijn cola en snoepjes in mijn handen.

Ik kon even terug naar de kassa lopen en mijn geld terug halen. Dat deed ik, teleurgesteld als ik was.  Het kassameisje keek me ongeloofwaardig aan.
“Je hebt het kaartje net hier gehaald en ze hebben je niet verteld dat ie in de andere bioscoop gaat ?”
“Neeheeee”
“Das wel heel erg slechte service van onze kant, hier is je geld terug en een tegoedbon om de film gratis op onze kosten te gaan zien als ie in de bios komt”.

Kijk daar weten ze hoe ze teleurgestelde filmfans moeten behandelen. Nu zit ik thuis met mijn grote beker cola en mijn snoepjes, en ik heb er maar een DVDtje in gegooid, niet in mijn cola maar in mijn DVD speler.  Een beetje skuffet ben ik nog wel.