We hebben het weer bijna gehad, de ?rhus feestweek is zo goed als voorbij. Het tema was Liefde, en ik kon de link niet altijd leggen, maar het leverde in ieder geval een hoop gratis koncerten op. Maar er zijn nu zoveel (vooral dronken) mensen in de stad, dat vele vaste bewoners altijd blij zijn als de drukte weer voorbij is. Ik dus ook. Tue West en Tina Dickow waren leuk.
Naast muziek waren er ook een hoop andere arrangementen, oa. lazen bekende deense schrijvers voor uit eigen werk, met als thema Liefde. We luisterden naar een speciaal voor deze feestweek geschreven verhaal van een schrijfster. Ik vond het verhaal erg langzaam op gang komen, en toen ik het eindelijk interessant begon te vinden was het abrupt afgelopen. De hele zaal snapte hier niets van, ik ook niet.
Maar het bleek storytelling te zijn. Storystelling gaat erom (geloof ik) dat je een verhaal goed kunt vertellen, het gaat niet om het verhaal maar om de manier van vertellen. Nu was ik al eens eerder naar een storytelling avond geweest, en met hetzelfde effekt. Het verhaal stopt gewoon ergens midden in het verhaal. Ik snap er niets van, en vind er dus ook niets aan. Geef mij dan maar een goede film: The Motorcycle Diaries. Doet u mij nog maar een boel veel films met Gael Garc?a Bernal (waar was hij toen ik in Mexico was vorig jaar)! Later meer over deze film.