Supergran

Ik heb op dit moment weer even een krant, maar vandaag lag ie niet in de bus. Dus ondanks het feit dat ik op tijd was opgestaan, zorgde het bellen naar de kranten klachten centrale (er zijn nog x wachtenden voor u) ervoor dat ik toch weer aan de late kant was. Mijn fiets-naar-mijn-werk-tempo lag dus iets hoger dan gemiddeld. Het grootste obstakel onderweg is een brug over het spoor, en een goede klimmer wordt ik nooit. Aan het begin van de brug kwam er van rechts een oudere dame op de fiets. Ze reed op een glimmende zwarte opoe fiets.

(Opoe fietsen zijn plotseling erg trendy in Denemarken. Een paar jaar geleden waren ze hier nog niet te krijgen, maar nu zijn ze in alle soorten en maten te koop).

Het was een opoe fiets met versnellingen. En ze had zo’n mooie rode fietshelm die als een lieveheersbeestje op haar grijze krullen zat. Ze draaide net voor mij het fietspad op, mijn stoplicht sprong op groen en ik fietste achter haar aan. Dat viel nog niet mee. Halverwege de berg had haar opoefiets al een flinke voorsprong op mijn Gazelle Medeo met 24 versnellingen. Ik schakelde en zette extra kracht, maar ik haalde haar niet in bergop. Bergaf gaf ik alles en haalde haar in bij het stoplicht. “Mooie fiets” zei ik tegen haar. Ze glimlachte, stapte op en was in no time weer uit het zicht verdwenen.