Ons zanggroepje is 5 personen groot, plus de zanglerares. Het zijn allemaal vrouwen, 3 dertigers en de rest is 50+. Dat was te verwachten, zangles is dinsdagmiddag van 15:00 tot 17:00, en dat sluit een groot deel fulltime baan bezitters uit. Ik heb voor deze ene keer toestemming gekregen om eerder van mijn werk te vertrekken en de tijd woensdag weer in te halen. Flexibel en aardig van mijn baas.
De 50+’ers zijn gezellig, geen slecht woord over hen. Maar er is er ??n … Voor we met zingen beginnen doen we enkele simpele strekoefeningen om alle spieren wat los te maken. Bij elke beweging moeten we het aanhoren : Oeh, ah – dat kan ik niet hoor, Oeh ah – mijn armen, oeh ah mijn rug, oeh ah mijn oorlel, oeh ah mijn linker teennagel.
Bij het opwarmen van onze stemmen wordt het er niet beter op. Bij het zingen van de toonladders is het Oeh ah – mijn keel, oeh ah ik ben verkouden, oehah mijn stem, oeh ah dat haal ik niet hoor.
Mijn geduld met haar is bijna op, en als ze niet oppast plak ik haar de volgende keer oeh-ah achter het behang.
Heb ik eigenlijk gemist hoe het oeh-ah last van mijn mantelpakje en gegelde nagels tijdens het roeien is vergaan?
Oeh ah, da’s toch maar niks zo achter het behang, oeh.
Ja hoe is het afgelopen met onze tigerlady?
Ja ik heb de tijgersjaal niet meer gezien. Ik moet wel zeggen dat ik nadat ik verhuisd ben de roeiklub heb verlaten. Heel jammer, maar het is te ver weg hier vandaan. Misschien zoek ik een roeiklub dichterbij volgende zomer, maar ik zal haar missen, de tijgersjaal.
Ah.. vandaar. Ieder clubje lijkt zijn dorpsgek wel te hebben. Ik maak me dan ook geen zorgen om de volgende roeiclub : )