Vanochtend werd ik wakker met een dicht rechterør, alsof er een prop in zat. Dat zat er niet, of wel maar ik kreeg hem er in ieder geval niet uit. Ik ging even langs de oorarts, die pakte zijn megawaterspuit, spoot mijn øren uit en alles was weer zoals het moest zijn.
Ik stond op, ik zei bedankt doc en was opgelucht op weg naar mijn fiets. Nee blijf nog even zitten, ik meet je oor nog even. Nee, nee zei ik (meest tegen mezelf) (ik zag de bui nl. al hangen) ik hoor weer prima ik ga weer aan het werk. Hij meette mijn oor. Hij stuurde me door naar een gehoortest. En ja hoor mijn rechteroor wil ook een platina staafje, jaloers kreng. Ik zei nog dat mijn oma het ook maar aan één oor had laten doen (ik heb die ørtroubles nl. van mijn oma geerft). Ja ha ha, maar ik heb het het dus aan 2. Het kan nog wel een aantal jaren duren, gelukkig maar want voorlopig heb ik er nog even helemaal geen zin in. En ik moet wel heeeeeel slecht gaan horen rechts wil ik het doen. Grmpf ….
O,jeetje, dat is balen zeg, getver maar hoe slecht hoorde je met dat rechter oor dan?
Nog niet echt slecht hoor, ik merk er nog weinig van. Dus het gaat nog wel even duren denk ik (weet ik want ik beslis zelf wanneer ze weer mogen pielen, en voorlopig niet dus !)
Luidde het spreekwoord niet: “Wie niet ?ren wil moet maar kr?nen”? Tjonge, da’s geen fijn nieuws zeg :-(
Mmmm.. als je een reactie plaatst dan staat boven het postje de verkeerde maand, in dit geval SEP ipv OKT. Pivotbugje?
Nee WordPress bugje moet ik nog oplossen – en trouwens leuk dat je er weer bent ;-)
Lichamen, als je toch eens zonder kon…