Zondag had ik na een druk weekend behoefte aan wat frisse lucht, en het lukte me net om tussen de hoosbuien de bioscoop te halen. Ik ging Wimbledon kijken. Wat ??? Ja ik weet het, ik had behoefte aan een domme niet nadenken film, ik had er dan ook niet veel van verwacht, en het viel erg mee moet ik zeggen, hij was zelfs leuk, en de tennisfinale bijna net zo spannend als een echte Wimbledon finale. Er komt veel tennis in voor, maar dan wel op een leuke manier gefilmd. Een soort The Matrix met een tennisbal zeg maar. Een andere reden waarom ik hem wel wilde zien was Nikolaj Coster-Waldau en van de meest talentvolle deense acteurs op dit moment (met een klein rolletje in deze film).
Het was een typische meidenfilm, en ik had dan ook een zaal vol vrouwen verwacht. Maar wat schertste mijn verbazing, er zaten heel wat stoeren jongens (zonder vriendin) deze film te kijken, en ik hoorde ze nog hard mee lachen ook. Wimbledon is licht verteerbare zondagmiddag entertainment, en 3,5 ster krijgt ie van mij.
Onder de film zat ik de hele tijd te denken waar ik Paul Bettany van kende. IMDB hielp, natuurlijk van Master and Commander en A Beautiful Mind. Hij was ook mee in Lars von Triers Dogville, die ik om de een of andere vage reden nog steeds niet gezien heb.
Even een vraagje, liep hij goed af? werd hij kampioen ofzo ? En de relatie met die meid?
Kan iemand mij daarover mailen?
Dieder de Vries
Het is een amerikaanse film, dus:
1. natuurlijk loopt ie goed af
2. natuurlijk krijgt hij het meisje op het eind
3. en natuurlijk wint hij Wimbledon
Sorry, maar ik vond het echt de slechtse film die ik dit jaar gezien heb. En ik heb er best veel gezien. Wat een waardeloos, clichematig verhaal. Werkelijk ?lk cliche komt er in voor. Niet eentje zijn ze er over geslagen. Ver-schrik-kelijk.
Ja maar jij bent ook een jongen. :-)