Julefrokost

Het is weer zover, het is de tijd der Julefrokosten hier in Denemarken. Elke zichzelfrespekterende vereniging, klub, arbeidsplaats etc. houdt er een, een kerstdiner. Ik weet niet of ik het slecht tref of dat het standaard is voor de deense kerstdiners, maar in het algemeen is er veel alcoholico aanwezig, en er wordt veel en snel gedronken. Wat ook standaard is, is dat ik me zeer zelden meld op deze drinkfeesten. Vrijdag ging ik toch naar het kerstdiner op mijn werk, en het respekt dat ik voor de meeste van mijn kollega’s heb is voorlopig weer even helemaal weg. Bij een van de verplichte laten-we-even-wat-anders-doen-dan-eten onderdelen, een James Bond quiz, veranderden de meeste van mijn collega’s plotseling in een stel tieners die vals spelen en absoluut niet tegen hun verlies kunnen. Wilde men een vraag beantwoorden moest men eerst op een bel drukken die enkele meters wegstond, en dit resulteerde in geduw, getrek en keepersduiken waar Peter Schmeichel jaloers op zou zijn. Dit alles voor een onbenullig kwisje. Ik denk dat er maandag heel wat met blauwe plekken op kantoor zitten.

Morgen heb ik de laatste Julefrokost voor dit jaar wat mij betreft, hier samen met de medebewoners van de opgang in mijn flat. Iedereen neemt iets te eten mee, en aangezien het een traditioneel deens diner wordt was de keuze wat mij betreft beperkt. Ik ken maar een typisch deens kerstgerecht, en dat is Ris a l’Amande. Gelukkig vind ik dat zelf ook erg lekker, dus ik maak het graag. Ik heb eens even in de bak met zooi gegraven en vond daar het recept voor Ris a l’Amande voor dummies (met foto’s) weer terug. Mocht u ook trek krijgen.

Wilt u het echt op de deense manier doen, “verstop” dan een hele amandel in de brei. Koop een klein aardigheidje, en schenk dat aan degene die deze hele amandel in zijn schaaltje vind (tijdens het kerstdiner).