Het is een leuk gezicht al die sledehonden in Groenland, en om ze te horen huilen/janken is een geluid dat echt bij Groenland hoort. Maar hoe leuk is het leven eigenlijk voor een sledehond ?
Een paar hondenfacts:
Het is niet toegestaan om honden naar Groenland mee te nemen, omdat het oorspronkelijke ras niet gemixed moet worden met andere rassen. Als hoge uitzondering heeft de politie in Ilullisat dit jaar toestemming gekregen om 2 herdershonden te gebruiken bij hun werk. Dit vooral omdat herdershonden meer ontzag inboezemen dan de sledehonden die bijna iedere Groenlander thuis heeft.
Als puppy mogen de honden los lopen. En daar moeten ze maar erg van genieten, want zo gauw ze groot en sterk genoeg zijn om een slede te trekken is het afgelopen met de pret, en liggen ze aangelijnd als ze niet aan het werk zijn.
En het is maar beter dat ze aangelijnd blijven. In Ilullisat worden niet aangelijnde / loslopende / volwassen zwerfhonden namelijk neergeschoten door een hondenwachter. Het aantal op deze manier omgebrachtte honden bedraagt ca. 200 per maand, alleen al in Ilullisat. Normaalgesproken zorgen de eigenaren van de honden er natuurlijk voor dat ze aangelijnd zitten, maar we hebben verschillende loslopende honden gezien in Ilullisat, en vrezen voor wat er met hen gaat gebeuren …
Het sledehondenras is direkt afgestamd van de wolf. Sledehonden worden dan ook niet als huisdieren gehouden maar als werkdieren. En daarom mag je ze ook niet zomaar gaan aaien.
Groenlanders gebruiken alles van de dieren die ze vangen. Van een zeehond wordt alles gebruikt, het vlees, en ook de vacht. En in de dorpen hebben we dan ook veel te drogen gehangen zeehondenvellen gezien onderweg. Maar we hebben ook hondenvellen gezien. Tja de dikke vacht van de sledehond is natuurlijk uitermate bruikbaar in het koude Groenland. Het leven is daar anders dan wij gewend zijn.
Sledehonden krijgen (als ze geluk hebben) een keer per dag eten. Ze eten in principe alles, stukken bevoren zeehond, gedroogde vis en allerlei andere vangst(afval)produkten. Tijdens onze sledereis lag er een dode kraai in de sneeuw en de meeste honden die daar in volle vaart langrenden hebben er een hap van genomen. Als de eigenaar met een emmertje eten aan komt hoor je de hele groep hysterische honden tot ver weg janken en blaffen, zo blij zijn ze. Zo gauw ze hun eten op hebben zijn ze stil.
Terwijl de honden in volle vaart voor de slee uit rennen, gaan ze rustig zitten kakken terwijl de rest van de groep door loopt. Dit proces moet binnen enkele seconden gebeuren, want ze worden natuurlijk meegesleurd door de touwen waar ze aan zitten als de rest van de honden doorrennen.
Als de honden merken dat ze erop uit mogen met de slede zijn ze helemaal door het dolle. Ze huilen en kwispelen met hun staart. Er is voor hen niets leukers dan lekker door de sneeuw beren voor een slee.
De honden die achterblijven staan hartverscheurend te janken. De winterperiode is het leukst voor de honden. Als de sneeuw zomers voor het grootste gedeelte gesmolten is, is er maar een ding te doen voor de aangelijnde honden : wachten tot het weer winter wordt …
