Er zijn 2 acteurs die me kunnen laten lachen zonder iets te hoeven zeggen, alleen door het bewegen van een wenkbrauw. Ze heten allebei Bill. En Bill Murray is in Broken Flowers absoluut top, en zijn gezichtsuitdrukkingen zeggen vaak meer dan zijn woorden. Fantastische acteur, die nu pas echt op zijn hoogtepunt lijkt te zijn. Hij wordt beter voor elke film waar ie in speelt.
Maar wat vond ik van Broken Flowers ?
(Jim Jarmusch)
Ik heb om sommige scenes zo gelachen dat de tranen me over de wangen liepen, en dat is enkel en alleen Bill Murrays’ verdienste. Maar er zitten ook serieuzere scenes in, en het verhaal is op zich herkenbaar : Nadat Don Johnston (niet te verwarren met Don Johnson, waar ie in de film dus wel mee verward wordt) door de zoveelste vriendin wordt gedumpt, ontvangt ie een anonieme roze brief, waarin staat dat hij een zoon heeft die naar hem op zoek is. Don graaft in zijn verleden en gaat op reis langs een aantal van zijn “oude vlammen” om uit te zoeken wie de moeder is. De “vlammen” zijn een gevarieerd gezelschap.
Eigenlijk heb ik een ontzettende hekel aan een film zonder een enigzins verlossend einde (het hoeft niet happy te zijn), geen amerikaans zakdoeksnuitend einde, maar een of ander einde, zodat je als kijker niet uiterst gefrustreerd in je stoel achterblijft. Dat einde zat niet in Broken Flowers. En ik weet niet helemaal wat ik er van vind, het voelt alsof de film gewoon ergens in het midden in 2’en is geknipt.
Overigens heeft de deense pers de film overladen met uiterst positieve recensies. Omdat het toevallig Jim Jarmusch is misschien ?
Aantal sterren ? Ik heb echt geen idee, 5 voor Bill maar voor de film op zich ? U moet hem zelf maar gaan zien en een oordeel vellen.
Broken Flowers was geweldig ja… Heb je ‘The life aquatic..’ al gezien?
En verder ben ik het eens met het ‘niet-verlossende-einde-gevoel’. Maar stiekum vind ik eigenlijk ook dat elke film goed moet aflopen. En dan niet per se dat de hoofdrolspeler aan het eind, omringd door vlinders, hand in hand richting regenboog moeten huppelen, maar meer dat ik het vreselijk frustrerend vind om twee uur lang mee te leven met iemand die twee minuten voor het einde erg lullig doodgaat…
The Life Aquatic, ik heb hem hier thuis al een tijdje liggen, maar nog niet gezien ! Ik kan Owen Wilson niet uitstaan, dat heeft ermee te maken denk ik :-)