Jeg vil danse denne nat

Ik MSN’de met D gisteren. D woont niet zo heel ver van London, werkt in hartje London, is Ricky Gervais (!) al meerdere malen tegen het lijf gelopen lately, en ik zei dat als ie B. tegen het lijf begon te lopen, dat ie dan maar even moest bellen. D. is een interessant contact, want, en nu even serieus, hij gaat even speuren naar potentiele recruitment agencies.

We hadden het natuurlijk over Life, The Universe and Everything. Over plannen, en de behoefte aan een frisse start, andere baan, andere mensen, andere omgeving. D. (werkt op dit moment als taxateur van gebouwen) zei dat hij daar ook over droomde. Wat zou hij dan willen doen vroeg ik hem. Hij zou wel naar Italie willen, of Australie. Hij zou ook wel een paar maanden bestuurder willen zijn op de tube. Ik vertelde dat ik gek was op de tube in London, en we spraken af dat ik dan wel een paar maanden kaartjes controleur zou willen zijn op zijn trein. Daarna wilde hij een paar weken in een (the) cafe werken, een paar weken als stratenmaker, gewoon alles eens proberen. Want wat weet je eigenlijk als je op je 18e al moet beslissen wat je wilt gaan worden. Helemaal niks.

Maar, zei D., dan wordt ik de volgende ochtend wakker, en dan ben ik nog steeds taxateur. Ik vertelde hem dat dat niet zo hoefde te zijn. Hoe ik dat bedoelde ? Ogen dicht en springen zei ik. En ik bedoelde niet van het dak.
Het klinkt allemaal heel overtuigend. Maar in het echt ben ik natuurlijk verre van zo stoer. Als ik geen baan kan vinden en het allemaal anders gaat dan ik nu in mijn hoofd bedacht heb. But if you never try you never know, dat blijf ik maar horen in mijn hoofd. Toen ik dat neerkalkte in augustus had ik nog geen idee dat dat citaat heel erg waar zou worden.

Jeg vil danse denne nat
Glemme tiden
Huske at
En dag så siger beatet stop
Pump it up
Pump it up