Ik had wel heel stoer op lopen scheppen tegen mijn reisgenoot over dat ik echt geen spuiten hoefde te halen dit jaar. Want anti-Typhus, daar hebben ze hier pillen voor. Die had ik vorige keer nl. ook gehad toen ik naar Senegal geweest was.
Dus ik ging redelijk ontspannen naar de prikkendokter toe deze keer.
“Ja, anti-typhus moet je nog wel hebben voor je naar Mexico gaat”
Nou kom maar op met die pillen dacht ik nog.
Hij opende zijn koelkast en zag dat ie geen pillen op voorraad had.
“Nou dat geeft niet hoor, dan kom ik gewoon terug als ze er weer zijn” zei ik.
“Ik heb hier nog wel anti-typhus in injectievorm” kwam er uit de koelkast.
“Oh, nou weet je wat ik kom over een paar weken wel even langs voor de pillen”.
Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar ineens zat ik toch op het witte bed, met mijn mouw opgestroopt en voor dat ik het wist zat de naald in mijn arm. Nou is het is eigenlijk meer het idee, dan dat je het voelt hoor, zo?n dun naaldje. En voor dat ik er erg in had was het al weer gebeurd. Het is bijna erger de dagen erna, want dan voelt het alsof er iemand je arm een paar uur als boksbal gebruikt heeft.
Prijs voor dit genot : 120 gulden ! En dan heb ik nog niet eens mijn malariapillen opgehaald en betaald.
Heb jij die spuiten er al in zitten Dimitri ? :-)
Maar ik ben er helemaal klaar voor nu !