If temperature below zero – roads are slippery.
Do no take sharp curves – or bike will crash – with driver on it. How hard to remember is that.

(First thing I did was of course check if anybody else saw me fall. 2 did. One of them was a dog.)

And you just thought I was plain crazy.

It never ceases to amaze me, how big a disaster area you create by tipping a glass of water on your desk. And all this because my mobile phone started ringing (the vibrating noise still can shock me). Somehow my hand could not pick it up without hitting the glass of water standing on my desk first, and the glass wasn’t even near my phone. Well the wet papers should not be too much of a problem, since most of them won’t have to last more than 2 months. But the really good thing was that I also managed to nearly drown my mobile phone.

The person calling was the real estate woman by the way. I had problems hearing her, it sounded like I was talking to her from the bottom of the sea. But I think she said that she wants to meet me tomorrow, at 14.00.

Is it going to be one of those weeks ? I need my weekly Ricky G. podcast fix now, that will save the day.

In december doen ze hier elke morgen een spelletje op het werk, met kadootjes en een dobbelsteen, affijn u kent het waarschijnlijk wel, wie dubbel 6 gooit wint het kadootje. En dat dan 4 weken lang elke dag, tot het kerst is. Geforceerd leuk, en ik doe er dus echt niet aan mee, want ik kan niet geforceerd leuk zijn. En kollega’s die dan niet tegen hun verlies kunnen die zijn geforceerd niet leuk.

Maar dit keer bij de maandagmorgen vergadering, ik kwam te laat, waren ze nog aan het dobbelen. Ja kom en doe mee, zeiden ze enthousiast. De beker met dobbelstenen ging de tafel rond en degene die het eerst dubbel zes gooide won het kado.
Nee, ik doe niet mee aan die onzin wilde ik zeggen, zei dat niet, maar zei dat ik niet mee deed, al helemaal niet onder dwang. Dat laatste zei ik ook niet.
De beker ging rond, en kwam bij mij. Ik gaf hem ongebruikt door aan mijn buurman. Neeee Ingrid, kom op nou, niet zo flauw. Neeeee zei ik nog. Weeeeel zeiden ze.

Ik pakte de beker, schudde de dobbelstenen, keek de kring eens rond met mijn meest ongeinteresseerde blik en gooide op mijn allernonchalanst de dobbelstenen op tafel.

Dubbel zes.

Je had de gezichten moeten zien, dat was goud waard. En de volgende keer zullen ze het wel laten om me te vragen.

De prijs – een zak pasta – 5 kilo. Niet echt een kado voor een single, en die 5 kilo gaan we ook echt niet meeslepen naar London. Dus ik gaf de zak aan een kollega die vertelde dat ze al 20 jaar niets had gewonnen. Nou hier dan, eet smakelijk. Ciao.

Aangezien het Rode kruis niet echt veel aan Hollandse boeken heeft, richt ik me even tot de 20 % niet in Nederland wonende bezoekers, want wie weet wel in Denemarken wonend. Je weet maar nooit.

Ik heb een flinke stapel nederlandse (vakantieniveau) pockets (denk Alistair Maclean, enkele Ludlums e.d.) waar ik vanaf moet. Hebben ? Neem even kontakt op, ze liggen in Århus.

Wat ik zelf zoek:
– tijdelijke opslagruimte voor een paar verhuisdozen in DK (ik betaal er graag iets voor)
– evt. transport naar Nederland voor een doosje of 2 (ook hier tegen betaling)

en een antwoord op de volgende vragen:
Wat doe ik met mijn fiets ? Zou je kunnen fietsen in London e.o. (vooral e.o. waarschijnlijk) ? (En levensgevaarlijk als je rechtsrijden gewend bent ook.)
En mijn postzegelverzameling (pffff – ja zo saai ben ik ook) ?

“Wat is dat ?”
“Dit ? Oh, een viltstift.”
“Doet ie het nog ?”
“Uhm (krast tegen beter weten in op papiertje), nee niet echt meer geloof ik.”
“Waarom heb je hem dan nog liggen ?”
“Uhm, ja Steffen, heeft er ooit… handtekening – op een cd”
“Je bent nog gekker dan ik dacht. Hoe lang heb je die al liggen? ”
“Uhm, paar jaar ? …”
“Drie keer raden wat we er nu dus mee gaan doen ?”
“Uhm, weggooien…, ben ik bang ?”
“In de zak ermee, NU !”

Pfff, dit wordt een lang proces.

Vorige week deed ik na een tip van S. de The 27 fling boogie. Met de juiste muziek in de oren (Freaky Realistic – Koochie Ryder), scoorde ik een hoop meer dan 27, en het was bijna leuk. Het belangrijke punt is hier inderdaad : meuk in de zak, zak direkt dichtbinden, vooral niet meer kijken en meteen naar de vuilcontainer brengen. Als beloning daarna een aflevering van The Office op de bank kijken. En de volgende dag ben je al vergeten wat je weggegooid hebt. Easy.

in-som-ni-a
Chronic inability to fall asleep or remain asleep for an adequate length of time.

Latin nsomnia, from nsomnis, sleepless : in-, not; see in-1 + somnus, sleep;

(Wat ben ik blij dat ik nog even geen sinterklaasgedichten hoef te maken, want ik ben moe, moe, moe. Pathetic poetry – aan het schrijven daarvan lijkt geen einde te komen, doch niet geschikt voor sinterklaarkadootjes. Maar een heerlijk avondje voor degenen die wel aan de pepernoten gaan.)

Ik zit nu al een paar uur te zwoegen op een CV, maar ik kom er niet echt uit. Hoe kan ik een niet al te nerderige CV schrijven als ik 20 jaar alleen maar wel nerderig werk gedaan heb, maar ik dat nu niet meer wil. Pffff.

Tips zijn welkom. (En ik weet ook wel dat ik niet al te baan-kritisch kan zijn in het begin, maar dromen is nou eenmaal een van mijn favoriete hobbies, en er achter aan jagen al helemaal.)