If temperature below zero – roads are slippery.
Do no take sharp curves – or bike will crash – with driver on it. How hard to remember is that.
(First thing I did was of course check if anybody else saw me fall. 2 did. One of them was a dog.)
If temperature below zero – roads are slippery.
Do no take sharp curves – or bike will crash – with driver on it. How hard to remember is that.
(First thing I did was of course check if anybody else saw me fall. 2 did. One of them was a dog.)
It never ceases to amaze me, how big a disaster area you create by tipping a glass of water on your desk. And all this because my mobile phone started ringing (the vibrating noise still can shock me). Somehow my hand could not pick it up without hitting the glass of water standing on my desk first, and the glass wasn’t even near my phone. Well the wet papers should not be too much of a problem, since most of them won’t have to last more than 2 months. But the really good thing was that I also managed to nearly drown my mobile phone.
The person calling was the real estate woman by the way. I had problems hearing her, it sounded like I was talking to her from the bottom of the sea. But I think she said that she wants to meet me tomorrow, at 14.00.
Is it going to be one of those weeks ? I need my weekly Ricky G. podcast fix now, that will save the day.
King Kong : Cute monkey
I had no expectations whatsoever for this film. And I didn’t even like LOTR, which wasn’t Peter Jacksons fault, I just thought the books were a bit boring. But having seen the trailers of King Kong, I decided to go and see it.
So here are 5 things about Peter Jackson’s King Kong:
They were also showing a bit longer trailer for The Da Vinci Code, and have to say that it I now can see Tom Hanks playing Robert Langdon. He actually looked kind of cool with his long hair. Despite book which I found a little bit disappointing in the end, I look forward to this film.
Good Night, and Good Luck heeft al een hoop prijzen gewonnen, is ook genomineerd voor een Golden Globe, en deze film maaide een hoop prijzen weg uit de tuin van The Constant Gardener bij het Filmfestival in Venetie . Helaas, en misschien ook niet helemaal terecht.
Maar filmtechnisch is ie mooi, in zwart wit, mooie close ups, mooie muziek. Met een goede cast : Edward R. Murrow is indrukwekkend, Robert Downey Jr. begin ik steeds interessanter te vinden (en ja ik heb Kiss Kiss, Bang Bang al gezien), en George Clooney (die de film ook geregisseerd en geschreven heeft trouwens).
Het probleem is een beetje dat je als onvoorbereide kijker even in het verhaal moet komen. Want waar gaat het eigenlijk over. Het gaat over een Amerikaanse senator die met vrij rigoreuze maatregelen de communisten in de USA probeert te stoppen. Het probleem is alleen dat dit zonder enige bewijsvoering gebeurt (het is tenslotte USA) en David Strathairn, journalist en programmamaker bij de CBS gaat hier met zijn team in zijn programma kritische vragen over stellen. En dat doe je niet ongestraft.
Het is een interessante film, een waar gebeurd verhaal voor zover ik begrepen heb. De vraag is of deze film prijzen heeft gewonnen vanwege het lef om Amerikaanse politiek kritisch te belichten. Da’s niet genoeg voor een prijs wat mij betreft. Een mooie zwart wit film, maar hij haalt het wat mij betreft niet bij de gekleurdheid van The Constant Gardener. (8/10)
In december doen ze hier elke morgen een spelletje op het werk, met kadootjes en een dobbelsteen, affijn u kent het waarschijnlijk wel, wie dubbel 6 gooit wint het kadootje. En dat dan 4 weken lang elke dag, tot het kerst is. Geforceerd leuk, en ik doe er dus echt niet aan mee, want ik kan niet geforceerd leuk zijn. En kollega’s die dan niet tegen hun verlies kunnen die zijn geforceerd niet leuk.
Maar dit keer bij de maandagmorgen vergadering, ik kwam te laat, waren ze nog aan het dobbelen. Ja kom en doe mee, zeiden ze enthousiast. De beker met dobbelstenen ging de tafel rond en degene die het eerst dubbel zes gooide won het kado.
Nee, ik doe niet mee aan die onzin wilde ik zeggen, zei dat niet, maar zei dat ik niet mee deed, al helemaal niet onder dwang. Dat laatste zei ik ook niet.
De beker ging rond, en kwam bij mij. Ik gaf hem ongebruikt door aan mijn buurman. Neeee Ingrid, kom op nou, niet zo flauw. Neeeee zei ik nog. Weeeeel zeiden ze.
Ik pakte de beker, schudde de dobbelstenen, keek de kring eens rond met mijn meest ongeinteresseerde blik en gooide op mijn allernonchalanst de dobbelstenen op tafel.
Dubbel zes.
Je had de gezichten moeten zien, dat was goud waard. En de volgende keer zullen ze het wel laten om me te vragen.
De prijs – een zak pasta – 5 kilo. Niet echt een kado voor een single, en die 5 kilo gaan we ook echt niet meeslepen naar London. Dus ik gaf de zak aan een kollega die vertelde dat ze al 20 jaar niets had gewonnen. Nou hier dan, eet smakelijk. Ciao.
Bill Nighy en Kelly MacDonald – The Girl In The Cafe
Dit is macrogeluk : Én Bill Nighy én Kelly MacDonald genomineerd voor een Golden Globe award voor beste acteur / actrice in dé beste film van 2005 : The Girl In The Cafe.
Als ie hem wint geef ik een feestje. Als ie hem niet wint (de concurrenten zijn tough : Donald Sutherland, Ed Harris, Kenneth Branagh en Jonathan Rhys Meyers) – klaag ik ze aan, de Globes.
De Awards show wordt 16 januari 2006 uitgezonden.
Als u hem nog steeds niet gezien hebt, tja dan heeft u wat gemist.
Every day I bike past this anonymous appartmentbuilding, because it is located about 50 meters from where I work. And suddenly one day (about a week or two ago) the building got a bit more interesting. I know that graffitti normally shouldn’t be encouraged, but today I brought my camera, stopped shortly, and here you go. I always have to smile when I pass it.
Love Actually on a wall.
Well I like the cup on the top of this blog, but those are even better. And I don’t even like coffee.
The man in the rain (the Girl in the Cafe)
En dus kocht ik een kaartje voor het Sigur Ros concert. Thanks to Bill, want had ik de film niet gezien, had ik ze waarschijnlijk nooit ondekt. En laten we eerlijk zijn Takk is wel de beste plaat van 2005, en Staralfur, het allermooiste liedje ooit gemaakt.
Waar ze spelen ?
Carling Apollo, Hammersmith
Queen Caroline Street, London, London W6 9QH
op 29 maart 2006.
Ja dan woon ik er al (zei zij overtuigend).
En omdat Bill Nighy jarig is vandaag, heb ik voor u een kadootje, als u ook van Sigur Ros houdt tenminste:
2 uur en 11 minuten Sigur Ros homecoming concert, Reykjavik (video en audio – opgenomen 27. november 2005 – danish radio rocks!) (Klik op de bovenste link onder “Se Koncerten”).
(Nog te zien tot 21 december)
And a very happy birthday to the coolest man in the Galaxy.
We could do a little quiz.
1. How old do you think these (recently discovered) badges are ?
2. How often did I do the “avondvierdaagse” ?
3. Which one does not belong in there?
Aangezien het Rode kruis niet echt veel aan Hollandse boeken heeft, richt ik me even tot de 20 % niet in Nederland wonende bezoekers, want wie weet wel in Denemarken wonend. Je weet maar nooit.
Ik heb een flinke stapel nederlandse (vakantieniveau) pockets (denk Alistair Maclean, enkele Ludlums e.d.) waar ik vanaf moet. Hebben ? Neem even kontakt op, ze liggen in Århus.
Wat ik zelf zoek:
– tijdelijke opslagruimte voor een paar verhuisdozen in DK (ik betaal er graag iets voor)
– evt. transport naar Nederland voor een doosje of 2 (ook hier tegen betaling)
en een antwoord op de volgende vragen:
Wat doe ik met mijn fiets ? Zou je kunnen fietsen in London e.o. (vooral e.o. waarschijnlijk) ? (En levensgevaarlijk als je rechtsrijden gewend bent ook.)
En mijn postzegelverzameling (pffff – ja zo saai ben ik ook) ?
Ik keek eens wat in de dozen die hier op (onze gezamelijke) zolder staan. Het meeste daarvan gaat ook gewoon linea recta naar het Rode Kruis, die komen vrijdag de eerste lading halen. En het klinkt misschien vreemd, maar het wegdoen van al die troep geeft een soort van vreemd gevoel van vrijheid, een goed gevoel that is. De meeste dozen zijn ongezien verhuiswagen in en uit geschoven de laatste jaren moet u weten, dus het zijn geen dingen die ik dagelijks gebruik. Ik vond er ook 4 dozen vol met kaarten en brieven. En voordat er iemand begint te stijgeren : ik heb ze net uitgezwaaid achterin de vuilnisauto. Ik kan het niet allemaal mee slepen, en heb er ook al minstens 10 jaar niet in gekeken. Dus hup, weg ermee. (to not get stuck – in what once was – weet u nog).
Read More
“Wat is dat ?”
“Dit ? Oh, een viltstift.”
“Doet ie het nog ?”
“Uhm (krast tegen beter weten in op papiertje), nee niet echt meer geloof ik.”
“Waarom heb je hem dan nog liggen ?”
“Uhm, ja Steffen, heeft er ooit… handtekening – op een cd”
“Je bent nog gekker dan ik dacht. Hoe lang heb je die al liggen? ”
“Uhm, paar jaar ? …”
“Drie keer raden wat we er nu dus mee gaan doen ?”
“Uhm, weggooien…, ben ik bang ?”
“In de zak ermee, NU !”
Pfff, dit wordt een lang proces.
Vorige week deed ik na een tip van S. de The 27 fling boogie. Met de juiste muziek in de oren (Freaky Realistic – Koochie Ryder), scoorde ik een hoop meer dan 27, en het was bijna leuk. Het belangrijke punt is hier inderdaad : meuk in de zak, zak direkt dichtbinden, vooral niet meer kijken en meteen naar de vuilcontainer brengen. Als beloning daarna een aflevering van The Office op de bank kijken. En de volgende dag ben je al vergeten wat je weggegooid hebt. Easy.
in-som-ni-a
Chronic inability to fall asleep or remain asleep for an adequate length of time.
Latin nsomnia, from nsomnis, sleepless : in-, not; see in-1 + somnus, sleep;
(Wat ben ik blij dat ik nog even geen sinterklaasgedichten hoef te maken, want ik ben moe, moe, moe. Pathetic poetry – aan het schrijven daarvan lijkt geen einde te komen, doch niet geschikt voor sinterklaarkadootjes. Maar een heerlijk avondje voor degenen die wel aan de pepernoten gaan.)
Ik zit nu al een paar uur te zwoegen op een CV, maar ik kom er niet echt uit. Hoe kan ik een niet al te nerderige CV schrijven als ik 20 jaar alleen maar wel nerderig werk gedaan heb, maar ik dat nu niet meer wil. Pffff.
Tips zijn welkom. (En ik weet ook wel dat ik niet al te baan-kritisch kan zijn in het begin, maar dromen is nou eenmaal een van mijn favoriete hobbies, en er achter aan jagen al helemaal.)
5 reasons for a Bill post:
Ricky Gervais was wat mij betreft al een van de grappigste mannen die ik ken, nu wordt ie nog cool ook. Vanaf 5 december gaat Ricky wekelijks een speciale podcast show maken, die exclusief vanaf the Guardian te downloaden is. Er worden 12 afleveringen gemaakt.
Ricky will finally tackle the big questions such as: “Jellyfish – do we need them”? And: “Why do you never see an old bloke eating a Twix”?
Download Ricky vanaf maandag 5 december vanaf the Guardian Unlimited.
I can’t wait, en de donkere december maand is plotseling een heel stuk leuker geworden.
Bloody Hell (zei Ron in Harry Potter) ! Ik heb een enorme behoefte om even naar buiten te rennen en even heel hard te schreeuwen. Soms gaan dingen zo snel dat zelfs ik ze niet bij kan houden. Hier zijn 3 dingen die mij even gek maakten vandaag. Gek, zoals gek hoort te zijn, goed gek, lekker gek.
1. Een paar van mijn tv-2 foto’s komen mee in een boek. Er is zelfs een aardige kans dat een van de foto’s op de cover van het boek komt. Als dat geen mooie afsluiting van mijn tv-2 fan karriere is, dan weet ik het niet meer. Al geef ik meteen toe dat ik ze met pijn in mijn hart zal verlaten. Maar een popband is niet genoeg om mij in Århus te houden, hoe cool ze dan ook mogen zijn.
2. Ik sprak mijn makelaar vandaag. Als ik de makelaar 7200 Euri betaal dan denken ze dat ze mijn flat met een giga winst kunnen verkopen (mijn flat is net officieel gewaardeerd/getaxeerd). And I mean giga. Het is een van de grootste makelaars in Århus, gespecialiseerd in flats, ze kennen dus de markt in de stad, en ze kennen de prijzen. En ik woon er pas sinds juli. Geld maakt niet gelukkig, maar het maakt overleven in London misschien wat makkelijker in het begin. Vooral zonder baan. De vraag is – ga ik de makelaar sponsoren, of ga ik het zelf proberen te verkopen… Decisions, decisions.
3. Talking about London : ik heb een uitvalsbasis gevonden. Een kamer in een huis in Wood Green, North London, Zone 3 Picadilly Line (mocht u toevallig in de buurt zijn met de tube). Ik kan de kamer de hele maand maart huren, en een week of misschien 2 in februari. Van daaruit kan ik dan op zoek naar meer permanente woonruimte (ik wil naar Zone 2!), en een niet onbelangrijk detail : een baan.
Het niet hebben van een baan geeft me slapeloze nachten, en stuiterballen in mijn hoofd. Maar een dag als vandaag – Somebody Up There Must Like Me, a little bit.