Ik MSN’de met D gisteren. D woont niet zo heel ver van London, werkt in hartje London, is Ricky Gervais (!) al meerdere malen tegen het lijf gelopen lately, en ik zei dat als ie B. tegen het lijf begon te lopen, dat ie dan maar even moest bellen. D. is een interessant contact, want, en nu even serieus, hij gaat even speuren naar potentiele recruitment agencies.
Read More
100 things revisited
Ik bladerde wat rond in mijn archieven, en vond daar mijn oude lijstje met 100 things, van ongeveer 3 jaar geleden. (Ik vond daar ook mijn allereerste weblogarchieven, en mijn allereerste postje, die was van 01. september 2001 en een paar dagen later een postje over dat ik naar mijn 9. tv-2 koncert ging, ik ga de 90 misschien nog wel halen begin volgend jaar. Natuurlijk begon ik op blogspot. Wie deed dat niet.)
Maar daar gaat het nu niet over, het gaat over mijn 100 things lijst. “Slechts” 3 jaar oud.
12. The last cd I bought : På Kanten Af Småt Brændbart – tv-2
De laatste cd die ik net gekocht heb is de nieuwe tv-2. Maar ik koop zelden cd’s meer moet ik toegeven. Het is lang geleden dat ik mijn stereoinstallatie aan heb gehad, iTunes daarentegen staat bijna altijd aan.
18. I would really like to visit Bornholm and Greenland one day
Done that !
Read More
Elizabethtown (7.5/10)
Wat ? Elisabethtown ? Een film met Orlando Bloom ? Ben je ‘m vrijwillig gaan kijken ?
Ja ja ik weet het, maar ik was in London, en ik kon me niet echt concentreren op andere zaken. En ik had zin in een film waar ik niet na hoefde te denken. En heee Cameron Crowe (Vanilla Sky, Almost Famous ?n Jerry Maguire (en van mijn favorieten)) regiseerde, dus ik dacht …
En ik geef ook meteen toe dat dit de eerste film is waar ik Orlando redelijk vond, ik zal nooit een fan van hem worden, maar hier deed hij het eigenlijk best goed. Kirsten Dunst wordt ik aan de andere kant een beetje moe van.
Het verhaal was best aardig, zoetsappig en met het te verwachten kleffe einde, maar soms mag dat best.
Aangenaam vermaak, en een 7.5 van de 10.
Als ik terug kon spoelen naar Blue Orange, deed ik het meteen.
Shakespeare lives
Weet u nog Meerkat Manor ? En de vraag of Shakespeare het er levend vanaf had gebracht na zijn heldhaftige verdediging van de Manor tegen een aanval van de gemene Lazuli’s ?
Inmiddels is er antwoord van Cambridge University. Shakespeare leeft nog. Ik kan weer rustig slapen vannacht. En – er komt een tweede serie. Hopelijk met dezelfde verteller.
Swoon
Male readers can go out for a walk in the park now. Female readers: isn’t he just a little cool with this one day beard and beautifully light blue eyes ? I’d say he is.
Pfew. (it just arrived in my inbox – it’s from the upcoming Underworld Evolution, which probably is just as bad as Underworld I, but that doesn’t matter at all when they have heroes like this walking around in it.)
Swoon
intr.v., swooned, swoon ing, swoons.
To faint.
To be overwhelmed by ecstatic joy.
n.
A fainting spell; syncope. See synonyms at blackout.
A state of ecstasy or rapture.
We don’t have to be serious all the time, do we?
15 minutes
Toch is het apart als je na bijna 4 jaar website (vrijetijds) werk, de naam van je website op de cd hoes van je helden ziet staan. Het is nooit mijn doel geweest om zover te komen, ik deed de website omdat ik het leuk vond. Maar het is een soort van erkenning. (het is een constatering, ik vis niet naar Zo cool zeg commentaartjes).
Het is in deze periode ook hard werken. Te hard naar mijn mening. Het is druk, het bezoek op de website is geexplodeerd van 500 naar unieke 1000 bezoekers per dag, de nieuwe fanklub leden stromen binnen, en plotseling ben je daar dan verantwoordelijk voor. Moeten er bladen gemaakt worden, t-shirts besteld, leden geregistreerd, mails beantwoord, nieuws geupdate en ga zo maar door. Het is bijna een fulltime job op dit moment, een fulltime job naast mijn normale fulltime job, en een job die al mijn vrije tijd vreet. En nu mag het niet meer, nu moet het, en dat maakt het toch minder leuk.
En ondanks dat de nieuwe cd misschien wel de beste sinds jaren is, de muziek en kranten pers geen superlatieven genoeg kunnen vinden, de barometer door gepaste trots even kortstondig ietsje naar beneden ging (maar nu gewoon weer op 100% staat), ben ik vastberaden. Het wordt een vaarwel. En ik kan bijna niet wachten, al is het eng.
Waar wacht ik op ? Op wat praktische afspraken met mijn bank en advokaat, ik zal u er verder niet mee vermoeien, maar dat moet in orde gemaakt zijn voor ik mijn appartement kan verhuren. Ik hoop tenminste dat het in orde komt, anders worden de zaken wat ingewikkelder, maar niet onmogelijk.
Voorlopige planning : huidige baan opzeggen in januari. En met een maand opzegtermijn wordt dat een laatste werkdag ergens in februari. Als de zaken sneller gaan misschien al opzeggen in december. I feel it in my fingers …
Wallace & Gromit – The Curse of the Were-Rabbit (9/10)
Wallace & Gromit is een van de grappigste familiefilms dit jaar. En bedenk wat een werk het moet zijn geweest om deze film te maken ! Als je goed kijkt kun je de vingerafdrukken van de makers zien op het kleigezicht van Wallace of de snoet van Gromit. En naast de 2 hoofdpersonen komen er ook een heleboel erg snoezige konijntjes in voor.
Het verhaal is geschikt voor alle leeftijden, het zit vol met humor, en de nietszeggende Gromit steelt wat mij betreft de show, en afgezien van dat is hij natuurlijk ook de meest intelligente van de 2.
Bonus : Ralph Fiennes doet een van de stemmen !
Oordeel : Zien ! (9/10)
Tubing
Afgezien van de ontzettend korte transport- en wachttijden, viel me iets anders op in de tube. De rust. En de grote hoeveelheden mensen die een boek lazen. Opvallend. Toen ik later bovengronds in een dubbeldekker terecht kwam, kwam ik erachter waar de rust in de tube vandaan kwam. Mobieltelefoons werken niet ondergronds !
Ricky Gervais
Kan iemand mij vertellen hoe het heeft kunnen gebeuren dat ik The Office volledig over het hoofd heb gezien ? Ricky Gervais is een van de grappigste mensen op tv, en als The Office half zo leuk was als Extras ga ik me nu heel hard voor mijn hoofd slaan.
The London Eye – a poem
rain is pouring
on my head
my state of mind
is soaking wet
I am walking through
this unknown place
but suddenly
a friendly face
there higher up
right from the sky
it blinks to me
The London Eye
Pathetic Poetry IV
It’s scary still
But I just might
Get used to left
In stead of right
CU London
Voor je het weet is het zondag en ben je zo langzamerhand op weg naar het vliegveld. Het regent.
Ik bezocht het Science Museum, een gigantisch museum wat je niet in 2 uur kunt zien, en dus moet ik een keer terug. Maar wel de moeite waard, vooral voor nerds en wetenschap geinteresseerden. Ik moet echt verder gaan lezen in Bill Brysons a History About Nearly Everything. Als bonus was er uitverkoop in Hitchhikers Guide rotzooi, dus het t-shirt met ” WannaSeeMySpaceship” gaat mee terug naar Denemarken. (Een handdoek had ik natuurlijk bij me Yak!) Erg jammer dat de Hitchhikers Exhibition al gesloten was.
Ik tubede door naar Tate Modern voor een trip naar het Restaurant ( at the end of the Universe), maar op de 1. etage sloeg de vermoeidheid toe. Ik haalde het niet, liep in plaats daarvan de mooie Millenium Bridge over, terug naar het metrostation en Picadilly Circus. Hier gebruikte ik mijn laatste ponden aan een Empire blad en wat kaarten. En een boek : How to Write A Filmscript in 21 Days. Niet dat ik ooit een script ga schrijven, of misschien wel, maar dat script blijft achter gesloten deuren. Maar het boek is erg inspirerend.
Ik had nog zoveel andere boeken kunnen kopen, maar hield me in. Eerst maar eens opruimen in mijn huidige boekenkast. Ik kocht geen enkele film. DVD’s online kopen is goedkoper, en de wat mindere mainstream Bill films waren niet te vinden.
En dus ben ik zo langzamerhand op weg naar het vliegveld. Weg van de stad die mij wel aanstaat. De queue cultuur, de metro, de beleefdheid, de tientallen bioscopen, de tientallen theaters en de duizenden andere mogelijkheden. Ik moet binnenkort eens met mijn bank gaan praten.
CU London. Nee, CU soon London.
Mission Accomplished
Na mijn al te positieve kommentaar over de Tube gisteren, ging het vandaag mis. Een deel van de Central Line viel uit, en de Central Line was de lijn naar de BBC television studios. Er werden bussen in gezet, maar in plaats van een stop naast de studios werd het een stop er ver vandaan. En een stop veel te laat, ik heb nog geprobeerd het te vinden, maar toen ik het, al een half uur te laat voor het begin van de rondleiding nog niet kon vinden gaf ik het op. Zie hier het nadeel van het van tevoren betalen van een toegangskaartje.
Maar na een erg goede dag gisteren was dit niet genoeg om mijn weekend te verpesten. In plaats daarvan ging ik door naar Covent Garden, wat ik een van de gezelligste gebieden vond tot nu toe. En bezocht het Theatre Museum (2 minuten want het was errug saai) en verstopte mijn kaart voor S. die volgende week in London is. De kaart ligt onder een dikke stapel boeken (de saaiste die ik kon vinden) in de shop, en ik ben benieuwd of ie er nog ligt volgende week.
Ik zag ook Wallace & Grommit, en die is erg aan te bevelen. Erg grappig en prachtig gemaakt, geschikt voor alle leeftijden. Ik zag hem in the Empire bioscoop op Leicester Square, waar normaalgesproken de rode loper film premiere evenementen plaatsvinden. Vandaag was het er rustig, maar grote sterren hebben voor mij de trappen van het theater betreden. Ik vond hier ook het beste aanbod voor filmfreaks : betaal 40 gulden per maand, en zie alle films die je wilt zien. Dat kan ze wel eens geld gaan kosten binnenkort.
Vermaakt u zich nog een beetje ?
Richard II in Old Vic
Ik kocht het kaartje enkel en alleen voor Kevin Spacey, wist bijna niets van Shakespeare en al helemaal niets van Richard II. Ik las het stuk in het engels, maar het oude engels was zo moeilijk te volgen dat ik opgaf. Ik vreesde er niet veel van te kunnen volgen.
Maar dat viel allemaal erg mee. Het was gedeeltelijk in het oud engels, maar met uiterste concentratie was het goed te volgen. Kevin begon in een prachtig paars fluwelen koningdracht met kroon en juwelen, maar dat werd al snel omgewisseld voor moderne Armani pakkken. (Kevin in een suit, je zag de damesharten smelten). Het verhaal speelde ook in een moderne setting met een prachtig decor, en moderne zaken als mobieltelefoons en lcd schermen.
En langzaam werd ik het verhaal in getrokken. Hoofdzakelijk door het fantastisch acteerwerk van vooral Kevin Spacey. Ik vind hem magisch in bijna al zijn speelfilms. En hier stond ie, in levende lijve op nog geen 6 meter af stand van mij op het podium. Surreal but nice !
En theater is anders dan film, het moet in een keer goed, en het is meer intens. Afgezien van Kevin was Richard II ook een aangrijpend stuk, en dus echt aan te bevelen. Spacey speelt tot eind november, en komt terug in een nieuw stuk in Old Vic in het najaar van 2006. Ik kijk er nu al naar uit. Kevin is cool.
Ik vermaak me hier meer dan uitstekend.
London Live
Het tv-2 koncert gisteren was niet onaardig, maar Blue Orange in een obscuur kamertje maakte zoveel meer indruk. De Londonse underground is de beste uitvinding, echt fantastisch ik heb nog niet langer dan 3 minuten op een trein hoeven wachten. Het hotel is nog verder vergaan dan de vorige keer, maar who cares als het aan het Picadilly Circus ligt en het zo goedkoop is. En maar goed dat ik geen “big towel kind of girl” ben … want ze zijn klein.
Kwa prijzen, de prijzen zijn hier of lager of hetzelfde als in Denemarken. Boeken en DVD’s zijn veel goedkoper zelfs. En boeken en DVD shops zijn dan ook uiterst gevaarlijk voor mensen met creditcards.
Vanavond staat Kevin Spacey op het programma. Morgen een rondleiding bij de BBC television studios. Ik wil nog thee drinken op de bovenverdieping van Tate Modern, naar het Science Museum en en ik wil nog minstens 1 keer naar de bioscoop. Waarom heb ik niet gewoon een week geboekt.
The Girl absolutely loves London. Het wordt serieus nu. Seriously scary.
Blue Orange
I send them a mail about a month ago, with the request to get access. I didn’t actually expect them to give tourists access. But a few days later I got an email back from them, with an official invitation, they had made a reservation for me on Friday the 4th of November at 10.15. I had to meet up at their reception with my passport and the invitation. And so I took the tube.
At the gate I pushed a button, and the loudspeaker asked me for my name. I answered and cringled myself through the turning fence. I followed the arrows to “reception”. I went up the stairs and presented myself with the man behind the glass window. I gave him my passport and invitation, and wrote my name on the visitor list. I got a visitor pass which I clipped on to my jeans. A man walked with me showing me the way. We walked through a long corridor, and I had to use my visitor pass to open the first door. We walked on and ended in front of door number 2, which I again opened with my magical pass. The man was leaving me now, telling me I should walk to the end of the corridor where someone would be waiting for me.
I walked through the long corridor and ended in a space where a man behind a pc welcomed me.
I gave him my magical pass, and got a form I had to fill out. I did just that, and I now got a daypass. Pfew, so far so good.
The man behind the pc walked to the cupboard and came back with the materials I had reserved. I was guided to a small seperate room, I got a set of headphones, and was seated behind a tv and a video machine. It did feel like entering Ford Knox, but after all the checks, double checks and forms I was now ready for the thing I came for.
I enjoyed 1 hour and 50 minutes of Blue / Orange, I laughed quite a lot, and it was all for free.
This was also English bureaucracy in a nutshell, but it was completely worth it. Bill was fantastic.
Leuker kunnen we het niet maken
Tubeguru (en makkelijker ook niet).
Corpse Bride (8/10)
Geregiseerd door Tim Burton, en een hoofdpersoon die praat als en eruit ziet als Johnny Depp, wat wil je nog meer. Dansende skeletten, humor, moet ik nog even doorgaan ?
The Corpse Bride is de nieuwste stop motion film van Tim Burton, en daar moet je zoveel respekt voor hebben (voor het stop motion gedoe), dat je hem alleen daarvoor al moet gaan zien. Je moet hem ook zien omdat de film zich in (alweer) een prachtig Burton Universe afspeelt, omdat de muziek groovy is, de scenes fantastisch en de film erg grappig soms bovendien. Zie hem in de engelse versie, anders mist u de woordgrappen. Het verhaal is misschien niet bijster origineel, maar de rest van de film maakt dat ruimschoots goed.
Ik zou hem gewoon gaan zien, terwijl u wacht op die andere stop motion film : Wallace & Grommit (die ik waarschijnlijk in London ga zien, want hier gaat ie nog niet).
Relax
Ik nam 2 sneetjes brood, smeerde er een goede laag gezouten deense boter op en een plakje cheasy kaas. Cheasy is kaas met een laag vetprocent en weinig smaak, maar beter te klaren dan de normale deense kaas, want die stinkt. Ik zette de waterkoker aan en keek wat uit het raam. Maakte een kopje thee. Eerst maar eens rustig ontbijten.
Waar ik ben ? The Girl is at work. Stressen doen we volgende week weer.
Pathetic Poetry III – What Once Was
A disappointment
that could be
But flipping it
It’s clear to me
It makes it
easier to choose
it ain’t all bad
when things get loose
it’s sometimes good
to let things pass
to not get stuck
in what once was