Er waren meer mensen op het idee gekomen om naar de opening van de tentoonstelling te komen. Het was af-ge-lad-den. Misschien omdat Olafur populair is, misschien omdat Århus ook eindelijk meedoet wat betreft kunstmusea in Denemarken, misschien omdat er gratis wijn was.
Vele mensen waren in het net, velen overdressed, sommigen underdressed. De directeur van het museum hield een praatje, een deense schrijver hield een vaag praatje, en de minister van Cultuur opende officieel de tentoonstelling. Tijdens de toespraak van de minister luisterde het gepeupel aandachtig, velen met een glas rode wijn nonchalant in de hand, de pink iets los van het glas. Het mooiste moment voor mij was niet de opening van de tentoonstelling. Maar het moment waar een van de luxueuze glazen liften van het museum langzaam naar beneden kwam zoeven, en stopte midden op de verdieping waar we allemaal stonden. Uit de lift kwam de schoonmaakster, in vol schoonmaakster ornaat, met haar kar vol met schoonmaakmiddelen, emmers, en mop. Zij was waarschijnlijk niet op de hoogte gebracht van deze officiele opening. Fantastisch, dit had niet beter getimed kunnen worden.
Er zijn 11 werken van Eliasson tentoongesteld. De werken lopen als het ware in elkaar over, en zijn aangepast aan de ronde vormen van het museum. Het was veeeeel te druk gisteren om het allemaal te bekijken, je werd als het ware als in een pretpark voortgeduwd, zonder dat je dat zelf kon sturen. Daar ben ik dus snel vandaan gevlucht, ik ga nog wel eens terug (ook voor foto’s), de tentoonstelling is open tot januari 2005.
De tentoonstelling heet Minding the world, en foto’s van enkele werken zijn te zien op de site van Aros. Misschien niet zo spectaculair als The Sun, maar wel aan te bevelen vind ik.
Ook wel gezellig voor Boy, want die begon zich een beetje te vervelen daar op die lege benedenverdieping. Nu hield ie het wel weer even uit zei ie.