Koop je kantoor

Vandaag vertrekken de laatste kollega?s van mijn oude afdeling. Dat waren degene die er het langst gewerkt hebben, en die nog een maand extra opzegtermijn hadden. De etage waar ons kantoor ooit zat is leeg, de laatste spullen zijn verhuist, en nu zijn er alleen nog meubels over. Deze meubels worden vandaag via een veiling aan het personeel verkocht. Dus net liep ik door de kamers van mijn oude collega?s te kijken of er nog iets van mijn gading bij was. Merkwaardig, om daar rond te lopen. Om 14.30 begint de veiling, ik heb een bod uitgebracht op een licht beuken tafeltje, en als er niet overheen geboden wordt, is ie van mij voor 7,50 (gulden). Dan heb ik voor dit luttele bedrag een stukje oud kantoor in huis.

Irr?versible (4/5)

Er zijn weinig films die mij nog shockeren. Bij voorbaat ga ik al niet naar horror films, omdat al het bloed niet aan mij besteed is. Gisteren zag ik de franse film Irr?versible, en geshockeerd was ik. Deze film bevat scenes waar ik niet naar kon kijken omdat ze te erg waren, te geweldadig, te direkt. Ik had al gelezen dat mensen de bioscoop uit gelopen waren bij deze scenes, dus ik was voorbereid, maar dit is geen film voor het grote publiek. Is deze film het waard om gezien te worden ? Als je geinteresseerd bent in aparte andersoortige films, dan vind ik dat zeker. Het is een film voor filmfanaten.  De film wordt net als Memento in omgekeerde volgorde verteld, hierdoor is je belevenis van de film merkwaardig, er wordt met je gevoelens gespeeld. Je ziet eerst het shockerende einde, en bij de laatste scene in de film (wat dus de eerste scene in het eigenlijke verhaal is) ga je bijna met een gelukkig gevoel naar huis. Alles is irreversible, en “Time destroys everything” wat de film op een bijzondere, harde en direkte manier duidelijk maakt. ****(*)

Dinsdag begin ik met een kursus Filmkunde op de universiteit, ik denk dat dit een uitermate geschikte film is om daar te behandelen.

Lunch ?

Lunch in de sneeuw


Lunch anyone ? Hier eten we normaal gesproken onze lunch, in de zomer. Nu is er in de sneeuw in de tuin een wirwar van sporen te zien, van vogels en konijnen, en de tafels en stoelen zijn wit. Laat nog maar even liggen die sneeuw. Ik vind het mooi.

In het kader van ik-ga-alleen-maar-leuke-dingen-doen-dit-jaar, was ik gisteren naar mijn eerste zangles. Het is een groepje voor absolute beginnende badkamer amateurs, die denken dat ze niet kunnen zingen. Dat dachten we alle 6 dat we niet konden, maar dat viel eigenlijk nog wel mee. Na deze eerste 2 uurtjes zangtraining ben ik al overtuigd, het is ontzettend leuk om te doen !

Verwachtingsvol

Ik zit in de trein en zoef bijna geluidloos door het witte landschap. Het is mooi, nu waar de zon zelfs een beetje probeert door te komen en Vejle fjord een poedersuiker achtig aanzien geeft. Ik ben op weg naar huis na 2,5 verspilde uren aan een vergadering die slecht voorbereid was, en waar ik niks aan heb kunnen bijdragen.

Ik zit te denken of ik nog kerstkaarten na ga sturen. Geen enkele van mijn 17 verstuurde kaarten uit Mexico / Guatemala is ooit aangekomen. Waarschijnlijk liggen ze nog in de la bij het hotel waar ik ze heb afgegeven. En zijn er nu vele mensen die zich afvragen waarom ze dit jaar geen (kerst)kaart van mij hebben gekregen, terwijl zij mij er wel een gestuurd hebben.

Ik zit in de business coupe, laptop tegen laptop met mijn overbuurman, die al drie keer een slok heeft genomen van zijn een uur geleden al leeggedronken flesje water. De man naast mij is naar het toilet. Zijn flesje Carlsberg bronwater (met prik) is net op de grond gevallen. Ik raap het op en zet het weer op zijn tafeltje. Er komt een mevrouw een bakje koffie halen (dat is gratis als je bisnizz reist). Weer valt de fles bronwater op de grond. Nu raapt zij het op en zet het flesje terug. Ik begin al te glimlachen, want ik weet wat er gaat gebeuren, als die meneer in zijn nette pak terugkomt van het toilet, en zijn flesje (inmiddels goed geschudde) bronwater open gaat maken. Hij komt terug, en gaat weer zitten, pakt de krant in zijn ene hand, begint te lezen, en pakt met zijn andere hand de fles beet om hem open te gaan maken. Maar het artikel is te spannend, en hij zet de fles weer terug, terwijl hij zijn ogen niet van het artikel kan houden. Ik ben geduldig, we zijn inmiddels Vejle station genaderd. Wat het hoogtepunt van de dag had moeten worden, wordt een domper. Hij pakt zijn spullen, doet de fles in zijn tas en stapt uit in Vejle.  Damn !

Daar gaan we weer

Morgen is het weer zover. Ik ga bijna 7 uur in de trein zitten voor een vergadering van 2,5 uur.  Nu is de rit van ?rhus naar H?je Taastrup (de Bijlmer van Kopenhagen) best een mooie, en het zal er ook wel mooi uitzien met de sneeuw nu. En het is ook heel erg comfortabel in de deense trein, in de business class morgen (meer plek, gratis ontbijt/koffie/thee, en een stekker voor je laptop. Helaas nog geen internet aansluiting).  Het ergste is dat de trein al om 7:02 uit ?rhus vertrekt. En ik ben al helemaal geen ochtendmens, dus 6 uur op is gewoon een ramp. En omdat ik dan ook bang ben dat ik niet op tijd wakker wordt, slaap ik de nacht ervoor ook nog eens slecht. Dit alles voor 2,5 uur vergaderen, een vergadering die ze zonder problemen ook zonder mij zouden kunnen houden, zucht.

Na het treinen, ik ben om 16:30 weer terug, race ik direkt door naar mijn eerste zangles bij een brummerhold (een beginnersklubje). Wat ? Ja, dus berg uw kristalglazen maar vast goed weg.

K?lkepatrulje

Dat het weerbericht niet saai hoeft te zijn hebben ze hier al jaren door in Denemarken. ?s Zomers hebben ze vrijwilligers die de temperaturen van het zeewater meten, om te tjekken of we onze zwemkleding al op moeten zoeken. ?s Winters hebben ze en K?lkepatrulje, og terwijl een slede patrouille die op de verschillende heuvels in Denemarken kontroleert of er al gesleed kan worden. En dat kan er op dit moment in heel Jutland, kijk zelf maar. Kopenhagen en Bornholm moeten nog even geduld hebben (rode ster = niet sleegereed), maar er is meer sneeuw op weg.  De status van de sneeuw op de heuvels worden per mobiele telefoon door gesms?t. Kijk dat vind ik nou wel een leuke toepassing voor een mobiele telefoon.

Zeur niet

TV-2 London

Het is eigenlijk zo?n dag waar er niets te melden is. De stagiaire die mij moet helpen en die net een half jaar intensieve ASP.NET kursus heeft gevolgd weet niet hoe je een link moet maken in HTML. De gevulde paprika?s met gehakt in de kantine vandaag hadden zolang in de oven gestaan, dat de gehaktballen zonder problemen voor snelheidsrecords op het komende Wimbledon toernooi zouden kunnen zorgen. Tijdens het wandelingetje naar de bibliotheek waren mijn handen zo koud geworden dat het touch screen in de bieb niet meer werkte, en ik dus mijn inleveraktie niet kon afsluiten. En er ligt nog steeds sneeuw.  Al dit gezeur werd volledig tenietgedaan, door de envelop in de bus.

6 maart 2004 – 8:00 PM – gaat er gefeest worden door deense helden en een fantastisch publiek in een Londonse koncertzaal. Ja en wat zeuren we dan nog !

Mere m?rket : Calender Girls / Forbrydelser

Calender Girls en Forbrydelser zijn beide films met vrouwen in hoofdrollen. Forbrydelser is een ietwat zware film, over het leven in een vrouwengevangenis. Zwaar maar absoluut aan te bevelen. Aangezien Anette K. Olesen eerste film (Minor Mishaps – Sm? Ulykker) vrij suksesvol is geweest buiten DK, is het niet ondenkbaar dat deze film ook naar NL komt. Schrijf hem maar op je lijstje : ****(**).

Calender Girls had ik eigenlijk niet echt op mijn lijst staan. Maar deze film is mee in het deense zie-6-films-voor-de-halve-prijs programma, dus toch maar zien dan. Ik wist eigenlijk niet dat het een engelse film was, dus dat was een positieve verrassing. Engelse films zijn kwa humor toch vaak beter dan amerikaanse, en ook in deze film valt er heel veel te lachen. Misschien is het idee een beetje hetzelfde als The Full Monty, deze keer zijn het alleen de (wat oudere) vrouwen die uit de kleren gaan. Toen na afloop de aftiteling verscheen, las ik dat de film is gebaseerd op een waar verhaal. Dat maakt het geheel misschien alleen nog maar leuker. ****(**)

Lys i m?rket

Ik ben nooit een held geweest als het op electriciteit aankomt. Toen ik nog een onwetende jongeling was, heb ik een keer een stekkerbox open geschroeft, terwijl de stekker er nog in zat. Dat vergeet ik nooit meer kan ik u verzekeren (en mijn moeder trouwens ook niet). Ik heb een tijd met een half slapende arm rondgelopen, maar heb er verder geen schade van ondervonden. In ieder geen schade die mij is opgevallen.

In Mexico hadden ze van die enorme leuke lampen. Gemaakt van een uitgeholde kalebas, versierd met patronen van gaatjes en met knikkers erin. Als ze branden geeft dat een enorm gezellig effekt, en ik besloot er dan ook een mee te nemen. Vanavond had ik moed genoeg verzameld om hem op te gaan hangen. Want aan losse draden aan het plafond klooien is nog steeds iets waar ik me zo lang mogelijk vandaan hou. Maar ik had een zaklamp opgezocht, heb alle stoppen eruit gedraaid en heb in het half donker de lamp opgehangen. Ik ben erg tevreden met het resultaat, en voel me bijna weer een beetje in Mexico, terwijl buiten de sneeuw tegen de ramen slaat. Lys i m?rket.

Outlandish with an attitude

Nu iedereen aan het pinguin meppen (je hebt gewonnen George …) is, gaan we het maar eens over iets anders hebben. Over Outlandish bijvoorbeeld. Alweer ? Ja.

Ik las net in de krant  (deens) (ze spelen in Musikhuset hier volgende week zaterdag), dat er op verzoek van de band geen alcohol geschonken gaat worden in Musikhuset. 2 van de bandleden (Isam en Waqas) zijn islamieten en willen graag dat het publiek helder in het hoofd is tijdens het koncert. Tijdens hun afgelopen Europa tournee is deze wens ook op alle podia gerespekteerd. Ik drink zelf zelden alcohol (op een enkele tequilla sunrise of margarita na) en vind het eigenlijk wel ok. Het is meer dan eens voorgekomen dat ik (ondanks de hoge bierprijzen in DK) een beker met bier in mijn nek heb gehad bij een koncert, dus dat wordt uitermate genieten komende zaterdag.

Kwijlebak

In de bus (vrij vertaald uit het deens):

Meisje belt vriendin met mobieltelefoon.
“Ja hoi, met Charlotte. Slllurrrrpp.”
“Nou het viel wel tegen hoor. Slllurrrppp. “

Hier zat ik al te raden : die is naar de tandarts geweest. Ik schoof een beetje dichter naar het raam van de bus, want ik wilde geen kwijl op mijn jas.

“Ja mijn hele tong is dik, en ik loop te kwijlen als een gek. Sllluuurrppp.”  (Die heeft een kies laten trekken dacht ik toen).
“Ok ik moet ophangen nu.”

Terwijl ik uit de bus stapte keek ik haar nog eens goed aan, en toen zag ik het. Stoer hoor, zo?n tong piercing.

Hoe dom denken ze eigenlijk wel dat we zijn

Ik kreeg net een fijne spam van The Leisure Company (ik ga ze echt niet linken!). Die hebben namelijk een nieuwe website gelanceerd www.toeristisch.nl, met (hopen ze) links naar alle mogelijke toeristische info van verschillende landen. Omdat ik beheerder ben van denemarken.pagina.nl was ik ook de gelukkige ontvanger van het volgende aanbod:

Gratis promotie voor u!  (voor mij – meent u dat nou – da?s aardig !)

Februari 2004 is voor ons de start van de nieuwe website Toeristisch.nl Een website waar de bezoeker op zoek kan gaan naar toeristische informatie en idee?n voor een leuk dagje uit of het boeken van een volledige vakantie en nog veel meer!

U kunt 100% GRATIS deelnemen met een link en beschrijving aan deze website. (een link, het maakt dus helemaal niet uit waar die link naar toe wijst – ik mag gratis deelnemen met een link ?)

Ga daarom nu snel naar http://www.toeristisch.nl en meldt u aan. U bent ons verder niets verplicht.

Met vriendelijke groet,
simplistisch (niet echt maar toch) .nl

Ik begrijp het wel, op deze manier proberen ze heel slim gratis inhoud voor hun website binnen te halen. Er zijn altijd mensen die denken, goh, da?s aardig – ik ga mijn link snel toevoegen. Dat dacht ik dus niet. Ik dacht – stelletje sjacheraars ga zelf maar aan het werk.

Aangezien het om gratis promotie voor u en u dat ben ik dus, gaat, ga ik eens even nadenken wat voor een link ik ga aanmelden. Misschien een leuke P*ris H*lton link ? En dan zet ik hem in de categorie Pretparken.

Amat?rfr?belaar

Ik heb een net een tweede mailtje ontvangen van Dagens Nyheter, een zweedse krant. Ze willen 3 van mijn Turkije foto?s kopen (digitaal in groot formaat) en een ervan gaat waarschijnlijk gedrukt worden in de krant. Wat een eer. Nu weet ik uit ervaring dat je niet alles zomaar moet geloven wat die krantenjongens zeggen, dus ik ben nog niet helemaal in euforie stemming, dat ben ik pas als ik een papieren versie van de krant in mijn handen heb met mijn foto erin.  Maar nu is dus de vraag – hoeveel moeten ze daarvoor betalen ? Ze hebben zelf al aangegeven dat ze ervoor willen betalen, dus het is niet mijn hebberigheid die hier tentoon wordt gespreid.  Zoals de mexicanen het zouden zeggen : Quanto costa ?  Daar ga ik eens even over nadenken.

Update: het is niet de krant zelf, maar een zweeds reisbureau dat een advertentie in de krant gaat plaatsen. De euforie is nu helemaal stukken minder, en de prijs is zojuist een flink eind gestegen.

Girlie

Op mijn nieuwe afdeling worden er zogenaamde meiden-avonden georganiseerd. Dat zijn avonden waar alleen de vrouwlijke kollega?s bij elkaar komen, om eens even lekker te socializen.
 
Er wordt dan wijn gedronken, en kaas gegeten, en gekwaakt over los en vast. Er is ook altijd een aktiviteit die samen gedaan wordt. Deze keer is dat een bezoek in een kledingzaak (van een bekende handbalspeelster in DK) en kledingruil (ruim op in je kledingkast en ruil die kleding tegen dat van anderen).
 
Het idee is wel leuk hoor, maar ik hou niet van wijn, al helemaal niet van kledingzaken en de kleding die ik eventueel zou willen ruilen is 100% zeker niet iets wat de anderen zouden willen hebben. De kleding waar de anderen mee komen is ook 100% zeker niet iets waar ik ooit in zou willen lopen.
 
Hoe vertel ik ze op een goede manier, dat het niet mijn style is, dat ik liever met mijn mannelijke kollega?s over computers praat dan kwaken over mode en kleding, dat ik bijna niks ergers kan bedenken dan kledingruil, en dat ik dus niet mee wil doen. En dan zonder al te a-sociaal over te komen.
 

Hackerdehack

Een brokje technische (en voor velen oninteressante) informatie:

Ik heb een kleine wijziging gemaakt in Pivot?s referrerscript. Als het goed is komen er nu geen ongewenste intimiteiten sites (u weet wel welke ik bedoel, ik ga ze hier niet noemen) meer te staan in mijn referrerlijstje aan de linkerkant. Als er iemand geinteresseerd is in een kopie, let me know. Hopelijk wordt dit t.z.t. in Pivot ingebouwd.

Het werkt als volgt : in een textfile zet je alle domeinnamen (og het eerste deel van een domeinnaam) van de sites die je niet wilt zien. Daarna zorgt de hack in het refererscript ervoor dat ze uitgefilterd worden. Nerdie h? ?

Reisleidster Art

De reisleidster van onze Mexico / Guatemala reis is ook kunstenaar. Ik zat net mijn reislogboek door te lezen en vond daar een aantekening over haar website. Ik heb eigenlijk net pas gekeken naar haar portefolio, en vind het echt prachtig wat ze maakt. Dream on is een van mijn favorieten, samen met Herinneringen, Havik berg en Afrika. De invloeden en kleuren van Midden Amerika zijn duidelijk te herkennen. Ik houd wel van figuratief abstracte (zo heet dat zag ik) kunst, vooral in deze  mooie kleuren.

Ok, nog eentje dan, Gandalf, ieders held.

Bezoek Annelies haar artgallery.