Bob in London

Bob Dylan

It’s one of Steffen Brandts favourite songwriters.
Richard Curtis likes him too.
And Bill Nighy is obsessed with him.

I like and respect all of the above 3 men, so there must be something about him.

He is a legend.
I really started to like him when one of his songs was featured in a play.
Yes that play.
My heart melts when I hear that song.
He is the musical discovery of 2007 for me. (Better late than never).
I like his older albums better than his new ones. (that’s because I have a weakness for a harmonica)
He has a weird way of singing.
He is steadily climbing towards the top of my Overal Top Artists list.
His lyrics seem to make more sense than I sometimes like them to make.
I wanted to see the brand new Wembley Arena.

And so it was simple. I bought a ticket.
Bob Dylan – Wembley Stadium, London, the 16th of April 2007.

Cool.

I should have been in bed 2 hours ago.
Not so cool. The Science of Sleep.

Wembley

Because Wembley associated with London (in my world that is), a one time only Dutch piece of text. Because it is such an original idea (spreading a book over 206 websites). And because I one day hope to get this far too (having written something decent). Here we go, here’s a chapter of Richard Osinga’s Wembley. (Read more about the Wembley project)

wembley
Dit is fragment nummer 199 van het boek “Wembley” van Richard Osinga.

De sigarenman rookt een pijp. De zoete geur herinnert me aan hete marktdagen met Manu. We slenterden rond langs de kraampjes en bleven hangen bij de suikerrietverkoper. Hij wenkte ons en deed het afval voor ons in een plastic zak. We aten de pulp van de uitgeperste stengels suikerriet. Ze was droog en harig, maar zweemde nog naar het zoete sap.
Alles herinnert me aan mijn stad. Ik kan geen aangereden huisdier zien dat aan de rand van de weg ligt te wachten op de dood, zonder met heimwee te denken aan thuis.
Ik wijs naar de krasloten. Hij scheurt een lot van de rol. Ik leg het geld neer en pak het lot. We wisselen geen woord.
Ik bekijk het gekleurde stuk papier. Ik kan de volgorde kiezen waarin ik de vakjes open kras, maar dat verandert niets aan de uitkomst. Je krast en je krast en je wint niets.

Naar het beginDoe meeLees verder >>